Vincent Kusters en pianist Charlie Bo Meijering traden op in het voorprogramma van Anne Sofie von Otter. Place de l’opera schreef over hen ook een recensie:

VOORPROGRAMMA

‘Liederen en dansen van liefde en dood’ had de programmatitel dus kunnen luiden, met een knipoog naar Moessorgski die de Dood in diens liedcyclus als wrede veldheer neerzette.

Jonge Zanger Vincent Kusters knoopte in het voorprogramma via andere oorlogsliederen aan bij de trieste actualiteit. Met stijlvolle Mozart-zang imponeerde de Nederlandse bariton mij eerder, maar lied is zijn grootste passie.

Dat bewees Kusters met uitstekende dictie, een in stem en gebaar beeldende voordracht en tastbaar zelfvertrouwen.

Het harteloze chauvinisme In Schumanns Die beiden Grenadiere bracht hij met een bars maar gaaf forte, dat vóór het relativerende naspel van pianist Charlie Bo Meijering al tot inkeer kwam. In Franse werken mixte Kusters zijn timbre nog niet zo gevoelig in de kopstem als specialisten.  Maar met alle respect voor Von Otter, Priez pour paix van Poulenc raakte me deze avond het diepst.